آناتومی و فیزیولوژی:
خون دست ها توسط دو سرخرگ چپ و راست سابکلاویال تامین می شود. این سرخرگ ها زمانیکه از زیر کلاویکا عبور می کند و به عنوان سرخرگ آکسیلاری شناخته می شوند زیرا به آکسیا می رسندو مسئول تامین خون ناحیه بازو هتند. این سرخرگ ها تا آنتکوبیتال فسا ادامه پیدا می کنند و در آنجا به دو شریان رادیال و اولنار تقسیم می شود. این دو رگ مسئول خون رسانی ساعد و دست ها می باشند.
شریال رادیال که در وجه خارجی ساعد قرار دارد. سپس تا ناحیه دیستال بخش پیشین یا قدامی ساعد ادامه مییابد و در آنجا بهعنوان نقطهعطفی برای تقسیم بین کمپارتمانهای پیشین (قدامی) و پسین (خلفی) در ساعد عمل میکند. پس از عبور از انفیهدان دست و پساز قوس کف دست به شاخه عمیق سرخرگ اولنار میپیوندد.
توصیه ها:
شریان رادیال براحتی قابل لمس است، به همین دلیل برای تشخیص شریان اولنار از این تست استفاده می کنیم. از آنجا که شریان اولنار قابل لمس نیست و قابلیت نفوذ آن قابل ارزیابی نیست ، از این رو ، گردش کولاترال دست قابل تأیید نیست. اگر شریان شعاعی نیاز به کانول گذاری یا کاتتریزاسیون داشته باشد و خطر ترومبوز وجود داشته باشد ، آزمایش آلن می تواند تأیید کند که دست در صورت انسداد ، جریان خون کافی را از طریق شریان اولنار و کولاترال ها حفظ خواهد کرد. آزمایش آلن مثبت به این معنی است که بیمار خون رسانی مضاعف به دست ندارد ، که این یک نشانه منفی برای کاتتریزاسیون ، برداشتن شریان شعاعی یا هر روشی است که ممکن است منجر به انسداد رگ شود.
تکنیک آزمایش:
آزمایش اصلی آلن با درخواست از بیمار انجام می شود تا هر دو دست خود را به مدت سی ثانیه بالای سر خود بلند کند. این به تخلیه خون از دست بیمار کمک می کند. در مرحله بعدی ، از بیمار خواسته می شود تا دستان خود را محکم مشت کند و شریان رادیال به طور همزمان روی هر دو دست مسدود می شود. سپس بیمار به سرعت هر دو دست خود را باز می کند ، و معاینه کننده رنگ هر دو کف دست را مقایسه می کند. رنگ پریدگی اولیه باید با بازگشت خون از جریان کولاترال، با رنگ طبیعی اریتماتوی دست جایگزین شود. سپس آزمایش، در حالی که شریان های اولنار را به جای عروق شعاعی مسدود می کند ، تکرار می شود. مدت زمان بازگشت رنگ طبیعی به نشان دادن میزان جریان خون کولاترال کمک می کند. این آزمایش در صورت بازگشت رنگ طبیعی به هر دو دست در حین انسداد هر یک از شریان ها منفی است. یک آزمایش مثبت با رنگ پریدگی مداوم در کف ، نشان دهنده عدم جریان خون کولاترال به دست است.
آزمون آلن اصلاح شده عمدتاً با روش ذکر شده متفاوت است. به طور سنتی ، این کار ابتدا با خم شدن بازوی بیمار در آرنج و محکم بسته شدن مشت انجام می شود یا ابتدا از بیمار می خواهید مشت خود را باز و بسته کند تا به تخلیه خون از دست کمک کند. شریان های اولنار و شعاعی به طور همزمان توسط انگشت شست ارائه دهنده فشرده می شوند. آرنج سپس تا بیش از ۱۸۰ درجه کشیده می شود و از افزایش بیش از حد جلوگیری می کند زیرا این امر می تواند منجر به آزمایش مثبت کاذب شود. سپس مشت باز نمی شود و کف دست باید سفید به نظر برسد. سپس فشرده سازی با حفظ فشار بر شریان شعاعی از شریان اولنار آزاد می شود . پس از آزاد شدن فشرده سازی ، رنگ باید به کف برگردد ، معمولاً ظرف ۱۰ ثانیه. این آزمایش در همان دست تکرار می شود در حالی که ابتدا شریان رادیال آزاد می شود و فشار خون شریان اولنار ادامه می یابد.
در بیمار با رگهای طبیعی ثبت شده ، رنگ باید نسبتاً سریع (ظرف ۱۰ ثانیه) پس از آزاد شدن هر دو رگ به کف دست برگردد. اگر رنگ پریدگی در کف دست ادامه یابد (پس از اینکه بیمار مشت خود را باز نکرد و یکی از رگ ها آزاد شد) آزمایش مثبت است و نشان دهنده انسداد داخل شریانی است که آزاد می شود. به عنوان مثال ، اگر شریان رادیال فشرده شده و رنگ پریدگی کف دست ادامه داشته باشد ، این نشان دهنده جریان خون در شریان اولنار است. اگر شریان اولنار فشرده شود و رنگ پریدگی کف دست ادامه یابد ، همین امر صادق است؛ پس جریان خون به خطر افتاده در شریان رادیال است.
